Blogspot - xalasmata.blogspot.com - Iστορίες από τα χαλάσματα
General Information:
Latest News:
"πιστεύεις?"..."πιστεύω πως ονειρεύομαι" 27 Dec 2008 | 10:03 am
"Νάμουν του στάβλου έν' άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι..."
"θα σέρνω... τη μουσική σου μέσα στα χαλάσματα..." 27 Jun 2008 | 09:57 am
"Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες κιθάρες. Ο άνεμος όταν περνάει, στίχους, ήχους παράξενους ξυπνάει στις χορδές που κρέμονται σαν καδένες…” Καρυωτάκης Ὅταν ἔχει φεγγάρι, μεγαλώνουν οἱ σκιὲς μὲς στὸ σπίτι,...
Παλιά βιομηχανικά κτίρια που ζητάνε βοήθεια... 5 Jun 2008 | 08:42 am
Ερχεται η φύση κάποτε και φροντίζει το τραύμα... κι οι μνήμες στροβιλίζονται στην καρδιά του παρελθόντος και το γερασμένο σώμα αφήνεται στα χέρια της να γείρει... Είναι όμως φορές που η φύση θυσι...
Φουντάραμε καραμοσάλι στο ποτάμι... 9 May 2008 | 08:01 am
"Φύγε! Εσέ σου πρέπει στέρεα γη. Ηρθες να με δεις κι όμως δε μ' είδες έχω απ' τα μεσάνυχτα πνιγεί χίλια μίλια πέρ' απ' τις Εβρίδες..." (οι φωτογραφίες δυστυχώς δεν είναι δικές μου)
"Μαγικά, μαζικά, όλα ήρθαν, όλα φεύγουν..." 4 May 2008 | 01:56 am
Τον στίχο τον διάβασα σήμερα σ'ενα βιβλίο που δε συγκράτησα τ' όνομά του. Συγγραφέας του, η Χαριτίνη.
Και μεις, που κάμαμε πετσί την καραβίσια βρώμα... 8 Apr 2008 | 08:34 am
"Τρελός Μουσώνας ράγισε μεσονυχτίς τα ρέλια. Στο χέρι σου χλωρό κλαρί, χαρτί κι ένα φτερό. Τέσσεροι κάμανε καιροί τα ρούχα σου κουρέλια. Να σε σκεπάσω θέλησα, γλιστράς και δε μπορώ..."
Πισω απο το συρματοπλεγμα 2 Feb 2008 | 09:03 am
Απομονωση. Και ομως εγω που το φωτογραφισα ενοιωσα στη φυλακη πισω απο το συρματοπλεγμα. Εκεινο παλιωνει βλεποτνας καθε μερα την ανοιχτη θαλασσα.
Θα επιμένεις 23 Jan 2008 | 10:45 am
Όσο ψηλά κι αν ανεβείς εδώ θα παραμένεις. Θα σκοντάφτεις και θα πέφτεις εδώ μες στα χαλάσματα χαράζοντας γραμμές εδώ θα επιμένεις δίχως βία χωρίς ποτέ να καταφύγεις στη βολική απόγνωση ποτέ στην π...
Deliverence... 25 Nov 2007 | 12:16 pm
Περιπλανιόμουν άσκοπα! Μια λίμνη ήρεμη, ένα ποτάμι αγριεμένο, μια θάλασσα άλλοτε όνειρο κι άλλοτε ανταριασμένη, νερό που άλλοτε κυλάει και με δροσίζει και τώρα με χτυπάει με μανία Δεν λυτρώνομαι εύκο...
Υπό κατεδάφιση… 10 Oct 2007 | 08:11 am
Κάποιες αναμνήσεις μένουν φυλακισμένες σε ένα σκοτεινό κελί του μυαλού μας για πολύ καιρό… τόσο που σχεδόν αγνοούμε πια την ύπαρξή τους. Και ξαφνικά …. Μια στιγμή, ένα τυχαίο γεγονός, μια τυχαία ματιά...
